Wanneer bloemen bij de kweker afgesneden worden, ontstaat er aan de onderkant van de steel een soort wond. Om zichzelf te beschermen tegen schimmels, bacteriën en uitdroging heelt de steel dit wondje, waardoor er een korstje ontstaat. Een mooi beschermingsmechanisme, maar het nadeel is dat de steel zo minder of zelfs geen water kan opnemen. Met een goed scherp mes ontstaat er een mooi glad oppervlak waar zich minder snel bacteriën en schimmels in nestelen. Wanneer je een rechte wond maakt, is de opname vele malen minder. Hierdoor kan door je goed bedoelde wond toch de bloem te weinig water opnemen waardoor hij gaat slap hangen. Daarom snij je dus het best een stukje van je stelen schuin af voor je ze in de vaas zet!

Ik hoor u denken, en knippen dan? Ik heb zo’n handige keukenschaar of snoeischaar.

Helaas ook die drukken de celwanden kapot tegen elkaar. Hierdoor lijk je een opening te hebben gecreëerd voor de waterkanalen, maar het tegendeel gebeurt. Met een snoeischaar kan je het wondje niet groot genoeg maken om maximaal voedingstoffen door de kanaaltjes te leiden. Een snoeischaar waar de bloemisten mee werken, is enkel bedoeld dat de bloemen die dag water krijgen. Ze hebben een hoge omloopsnelheid en elke dag weer verse bloemen. Daarom is het dus heel belangrijk om de bloemen met een scherp keukenmesje schuin af te snijden.

Het vragen aan de bloemist of hij of zij het schuin wilt afsnijden…. is een no go. Dat gaan ze niet doen, het heeft simpelweg geen zin als je het niet direct op het water zet. Ook al ben je zo thuis, nog geen 5 min…. De schuin afgesneden steel zit alweer dicht. Dus NEE zal je altijd te horen krijgen, of je moet het in water kunnen vervoeren zoals opgemaakt in een vaas met water, of in een emmer met water, maar dan zult u het toch nog een keer schuin moeten afsnijden, voordat het in een schone vaas word gezet.